Nynorskordboka
forskjønne
forskjønna
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forskjønnaå forskjønne | forskjønnar | forskjønna | har forskjønna | forskjønn!forskjønna!forskjønne! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forskjønna + іменник | forskjønna + іменник | den/det forskjønna + іменник | forskjønna + іменник | forskjønnande |
Значення та вживання
- gjere vakrare
Приклад
- bunaden forskjønnar han verkeleg
- brukt som adjektiv: som tonar ned realiteten
Приклад
- forskjønnande omskriving;
- eit forskjønna språk