Nynorskordboka
gruglede, grugle
grugleda
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å grugle | grugler | grugledde | har grugledd | grugle! |
| har grugledt | ||||
| å grugledaå gruglede | grugleder | har grugledd | grugled! | |
| har grugledt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| grugledd + іменник | grugledd + іменник | den/det grugledde + іменник | grugledde + іменник | grugledande |
| grugledt + іменник | ||||
| grugledd + іменник | ||||
| grugledt + іменник | ||||
Фіксовані вирази
- gruglede seggrue seg og glede seg på same tid
- ho grugledde seg til å begynne på skulen