Nynorskordboka
deilig, deileg
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| deileg | deileg | deilege | deilege |
| deilig | deilig | deilige | deilige |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| deilegare | deilegast | deilegaste |
| deiligare | deiligast | deiligaste |
Походження
av lågtysk degelich ‘dugande’, av dege ‘trivsel’; frå bokmålЗначення та вживання
- svært komfortabel;nydeleg, god
Приклад
- ein deilig sommardag;
- det er deilig å sove lenge;
- ete ein deilig middag;
- det hadde vore deilig med ein ferie
Приклад
- du har så deilig kropp!