Nynorskordboka
amen 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit amen | amenet | amen | amena |
Походження
substantivering av amen (2Значення та вживання
- (heilhjarta) tilslutning
Приклад
- gje eit amen til forslaget
- det å seie amen (2
Приклад
- høyre eit stilt amen etter bøna
Фіксовані вирази
- seie ja og amengå med på noko (utan atterhald)
- til dette kan eg berre seie ja og amen
- sikkert som amen i kyrkjaheilt sikkert, heilt sant
- dei kjem for seint, det er like sikkert som amen i kyrkja