Nynorskordboka
dominant 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dominant | dominanten | dominantar | dominantane |
Opphav
opphavleg frå latin; i tyding 2 av fransk (note) dominanteTyding og bruk
- noko eller nokon som dominerer
Døme
- den politiske dominanten
- femte tone i den diatoniske skalaen;treklang med den femte tonen som grunntone