Nynorskordboka
brennande
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| brennande | brennande | brennande | brennande |
Opphav
av brenne (1Tyding og bruk
- som brenn
Døme
- eit brennande hus;
- ein brennande fakkel;
- under Spanias brennande sol
- brukt som adverb:
- brennande varm kaffi;
- det var brennande heitt ute
- prega av sterke kjensler;intens
Døme
- brennande lyst;
- brennande interesse;
- ho hadde eit brennande ynske;
- sjå på nokon med eit brennande blikk;
- ha eit brennande hjarte for alle som lid
- brukt som adverb:
- vere brennande harm;
- han var brennande oppteken av filosofi
- særs viktig;maktpåliggjande, presserande
Døme
- eit brennande spørsmål;
- ta opp ei brennande sak
- brukt som adverb:
- saka er framleis brennande aktuell
- brukt forsterkande: svært stor, sterk
Døme
- i ein brennande fart
- brukt som adverb: særs, svært, veldig;
jamfør brenn- (2)- han fór brennande fort ut døra