Nynorskordboka
dobbelspel, dobbeltspel
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
eit dobbelspel | dobbelspelet | dobbelspel | dobbelspela |
eit dobbeltspel | dobbeltspelet | dobbeltspel | dobbeltspela |
Значення та вживання
det å drive med eller gå inn for to motstridande ting samstundes (på éin openlys og éin meir løynd måte);
tvitydig, uærleg framferd