Nynorskordboka
unnfange
unnfanga
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å unnfangaå unnfange | unnfangar | unnfanga | har unnfanga | unnfang!unnfanga!unnfange! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| unnfanga + іменник | unnfanga + іменник | den/det unnfanga + іменник | unnfanga + іменник | unnfangande |
Походження
frå lågtysk; same opphav som tysk empfangen ‘motta’Значення та вживання
- gje liv til;danne ved befrukting
Приклад
- dei unnfanga den fyrste dottera om sommaren;
- barnet vart unnfanga i februar
- i overført tyding: få inspirasjon til å skape eller forme noko, særleg ein idé eller plan
Приклад
- ideen vart unnfanga på årsmøtet;
- verka var unnfanga i einsemd