Nynorskordboka
etterkome, etterkomme
etterkoma, etterkomma
дієслово
розділений інфінітив: -a
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å etterkomaå etterkome | etterkjem | etterkom | har etterkome | etterkom! |
| å etterkommaå etterkomme | har etterkomme |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| etterkomen + іменник | etterkome + іменник | den/det etterkomne + іменник | etterkomne + іменник | etterkomande |
| etterkommen + іменник | etterkomme + іменник | etterkommande | ||
Значення та вживання
Приклад
- etterkome eit krav;
- no kan dei snart etterkome ynsket vårt