Nynorskordboka
tilskrive
tilskriva
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tilskrivaå tilskrive | tilskriv | tilskreiv | har tilskrive | tilskriv! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tilskriven + іменник | tilskrive + іменник | den/det tilskrivne + іменник | tilskrivne + іменник | tilskrivande |
Значення та вживання
- rekne noko for å vere årsak til noko
Приклад
- problem som kan tilskrivast tidlegare hendingar
- meine eller gå ut frå at nokon har ei viss meining, haldning eller liknande (som dei i røynda ikkje har)
Приклад
- vi tilskriv ofte andre menneske meiningar dei ikkje har