Nynorskordboka
dissekere
dissekera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å dissekeraå dissekere | dissekerer | dissekerte | har dissekert | disseker! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| dissekert + іменник | dissekert + іменник | den/det dissekerte + іменник | dissekerte + іменник | dissekerande |
Походження
frå latin ‘skjere sund’, av latin dis- 1 og secare ‘skjere’; jamfør dis- (1)Значення та вживання
- skjere i daud organisme for å granske anatomien;utføre disseksjon
Приклад
- å dissekere ein frosk
- granske metodisk og nådelaust
Приклад
- artikkelen vart dissekert;
- han dissekerte politikken til regjeringa