Nynorskordboka
disponere
disponera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å disponeraå disponere | disponerer | disponerte | har disponert | disponer! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| disponert + substantiv | disponert + substantiv | den/det disponerte + substantiv | disponerte + substantiv | disponerande |
Opphav
frå latin ‘setje på ymse stader’Tyding og bruk
- ordne (1), dele inn, strukturere
Døme
- disponere materialet frå undersøkinga
- bestemme (1), planleggje, rå over, nytte (2, 1)
Døme
- disponere ein bil;
- disponere over ein større sum;
- ein del av pengane blir disponert til idrettsføremål
Faste uttrykk
- disponert forsom har anlegg for, er mottakeleg for
- vera arveleg disponert for ein sjukom;
- dei er disponerte for mobilavhengigheit