Nynorskordboka
førstespråk, fyrstespråk
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit førstespråk | førstespråket | førstespråk | førstespråka |
| eit fyrstespråk | fyrstespråket | fyrstespråk | fyrstespråka |
Значення та вживання
det munnlege, eventuelt òg det skriftlege, hovudspråket til ein person;
til skilnad frå andrespråk (1)
Приклад
- ha norsk teiknspråk som førstespråk