Artikkelside

Nynorskordboka

dis 2

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein disdisendisardisane

Tyding og bruk

lett uklarleik av støv eller fukt i lufta;
Døme
  • det låg ein dis over fjorden