Nynorskordboka
dauvblitt, døvblitt
прикметник
однина | множина | ||
---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
dauvblitt | dauvblitt | dauvblitte | dauvblittdauvblitte |
døvblitt | døvblitt | døvblitte | døvblittdøvblitte |
Значення та вживання
som har mista høyrselen (heilt eller delvis);
som er blitt dauv i løpet av livet;
til skilnad frå dauvfødd
- bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
- hjelp til eit dauvblitt barn;
- hjelp til dauvblitte barn
- bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
- ho er dauvblitt som vaksen;
- dei er dauvblitt som vaksne