Nynorskordboka
ryfte
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit ryfte | ryftet | ryfte | ryfta |
Opphav
norrønt ript(i) ‘duk, klede’, samanheng med III riveTyding og bruk
- stykke som eit klesplagg er samansett av
- lite stykke av veg, skog, jord
Døme
- pløye eit ryfte av åkeren
- stutt tid, stund