Nynorskordboka
degenerere
degenerera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å degenereraå degenerere | degenererer | degenererte | har degenerert | degenerer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| degenerert + іменник | degenerert + іменник | den/det degenererte + іменник | degenererte + іменник | degenererande |
Вимова
degenereˊreПоходження
av latin degener ‘vanslekta’, de- og genus ‘slekt’; jamfør de-Значення та вживання
- om art, organ eller liknande: utvikle seg negativt;bli gradvis dårlegare
Приклад
- celler som degenererer
- brukt som adjektiv
- forkrøpla og degenererte dyr;
- ein degenererande nervesjukdom
- forfalle moralsk eller åndeleg
Приклад
- eit demokrati som har degenerert til eit fåmannsvelde
- brukt som adjektiv
- degenererte samfunn