Nynorskordboka
datid, dåtid
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei datid | datida | datider | datidene |
| ei dåtid | dåtida | dåtider | dåtidene |
Tyding og bruk
den tid i fortida som det er tale om
Døme
- ein bil var eit særsyn i datida;
- datidas samfunnstilhøve