Nynorskordboka
paraglider
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein paraglider | paraglideren | paragliderar | paragliderane |
Uttale
paˊraglaider; parˊraglaiderOpphav
frå engelsk , førsteleddet av parachute ‘fallskjerm’Tyding og bruk
- styrbar fallskjerm (1) brukt til paragliding
Døme
- paraglideren er ein mellomting mellom ein hangglider og ein fallskjerm
- person som driv med paragliding
Døme
- paragliderane kasta seg ut frå fjellhylla