Nynorskordboka
cédille, cedille
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein cedille | cedillen | cedillar | cedillane |
| ein cédille | cédillen | cédillar | cédillane |
Uttale
sediˊj eller sedilˊjeOpphav
gjennom fransk, frå spansk; opphavleg diminutiv av gresk zeta ‘z’Tyding og bruk
diakritisk teikn i form av ein liten hake under bokstaven c (ç) som viser at han skal uttalast som s (og ikkje k) også når han står føre a, o og u
Døme
- c-en i ‘provençalsk’ skal skrivast med cédille