Nynorskordboka
klippe 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei klippe | klippa | klipper | klippene |
Opphav
gjennom bokmål; frå lågtyskTyding og bruk
- bratt fjell;
Døme
- steile klipper;
- falle utfor ei bratt klippe
- i overført tyding: noko som er stødig og urokkeleg
Døme
- ei klippe i midtforsvaret;
- vere ei klippe i stormen
Faste uttrykk
- Den tarpeiske klippautgangspunktet for fornedring
- ho styrtar utfor Den tarpeiske klippa og mistar all makt