Bokmålsordboka
desorganisere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å desorganisere | desorganiserer | desorganiserte | har desorganisert | desorganiser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| desorganisert + іменник | desorganisert + іменник | den/det desorganiserte + іменник | desorganiserte + іменник | desorganiserende |
Походження
fra franskЗначення та вживання
bringe uorden i;
Приклад
- desorganisere samfunnet