Bokmålsordboka
cirkumpolar, sirkumpolar
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| cirkumpolar | cirkumpolart | cirkumpolare | cirkumpolare |
| sirkumpolar | sirkumpolart | sirkumpolare | sirkumpolare |
Вимова
sirkumpolaˊrПоходження
fra nylatin; førsteleddet av latin circum ‘omkring’Значення та вживання
- som angår eller er spesiell for polområdene
Приклад
- en cirkumpolar dyreart
- om stjerne: som står nær en av polene og derfor aldri kommer under horisonten