Bokmålsordboka
bukkebein, bukkeben
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
et bukkebein | bukkebeinet | bukkebein | bukkebeinabukkebeinene |
et bukkeben | bukkebenet | bukkeben | bukkebenabukkebenene |
Значення та вживання
- bein på bukk (1, 1)
Фіксовані вирази
- sette bukkebeinvære gjenstridig, sta
- de satte bukkebein og ville ikke godta et forlik