Bokmålsordboka
deplassere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å deplassere | deplasserer | deplasserte | har deplassert | deplasser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| deplassert + іменник | deplassert + іменник | den/det deplasserte + іменник | deplasserte + іменник | deplasserende |
Вимова
deplaseˊreПоходження
av fransk déplacer ‘flytte’Значення та вживання
- om fartøy: fortrenge en viss mengde vann;jamfør deplasement
Приклад
- båten deplasserer 5 000 tonn fullt lastet
- i idrett: endre til lavere plassering eller rangering
Приклад
- juryen deplasserte verdensmesteren til femteplass
- i sjakk: plassere på et ugunstig felt
Приклад
- hvits springer er deplassert