Bokmålsordboka
vrinske
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å vrinske | vrinsker | vrinska | har vrinska | vrinsk! |
| vrinsket | har vrinsket | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| vrinska + іменник | vrinska + іменник | den/det vrinska + іменник | vrinska + іменник | vrinskende |
| vrinsket + іменник | vrinsket + іменник | den/det vrinskede + іменник | vrinskede + іменник | |
| den/det vrinskete + іменник | vrinskete + іменник | |||
Значення та вживання
- om hest og lignende dyr: gi fra seg en sterk, skingrende lyd;
Приклад
- hesten vrinsker fornøyd
- om person: gi fra seg lyd som minner om vrinsk (1;