Bokmålsordboka
vigge 2, vikke 2
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å vigge | vigger | vigga | har vigga | vigg! |
vigget | har vigget | |||
å vikke | vikker | vikka | har vikka | vikk! |
vikket | har vikket | |||
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
vigga + іменник | vigga + іменник | den/det vigga + іменник | vigga + іменник | viggende |
vigget + іменник | vigget + іменник | den/det viggede + іменник | viggede + іменник | |
den/det viggete + іменник | viggete + іменник | |||
vikka + іменник | vikka + іменник | den/det vikka + іменник | vikka + іменник | vikkende |
vikket + іменник | vikket + іменник | den/det vikkede + іменник | vikkede + іменник | |
den/det vikkete + іменник | vikkete + іменник |
Походження
jamfør norrønt víðga, víðka ‘utvide’Значення та вживання
i uttrykket
Приклад
- vigge en sag – bøye sagtennene til hver sin side slik at saga får romsligere skjær