Bokmålsordboka
verisme
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
en verisme | verismen | verismer | verismene |
Походження
fra italiensk; av latin verus ‘sann’Значення та вживання
kunstretning (særlig i diktning og opera) som legger vinn på virkelighetstro skildring;
jamfør naturalisme