Bokmålsordboka
bløtgjøre, blautgjøre
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å blautgjøre | blautgjør | blautgjorde | har blautgjort | blautgjør! |
| å bløtgjøre | bløtgjør | bløtgjorde | har bløtgjort | bløtgjør! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| blautgjort + іменник | blautgjort + іменник | den/det blautgjorte + іменник | blautgjorte + іменник | blautgjørende |
| bløtgjort + іменник | bløtgjort + іменник | den/det bløtgjorte + іменник | bløtgjorte + іменник | bløtgjørende |
Значення та вживання
- gjøre bløt
Приклад
- spyttet bløtgjør maten;
- føttene bløtgjør seg i fotbadet
Приклад
- bli bløtgjort av løfter