Bokmålsordboka
utspionere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å utspionere | utspionerer | utspionerte | har utspionert | utspioner! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| utspionert + іменник | utspionert + іменник | den/det utspionerte + іменник | utspionerte + іменник | utspionerende |
Значення та вживання
spionere (1) på
Приклад
- den fremmede ble utspionert