Bokmålsordboka
utgi
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å utgi | utgir | utgautgav | har utgitt | utgi! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| utgitt + іменник | utgitt + іменник | den/det utgitte + іменник | utgitte + іменник | utgiende |
Значення та вживання
selge offentlig i trykt tilstand;
gi ut
Приклад
- hun utgir en diktsamling i året
Фіксовані вирази
- utgi seg forlate som om en er eller foregi å være noe eller noen
- utgi seg for å være polititjenesteperson