Bokmålsordboka
ustyrtelig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| ustyrtelig | ustyrtelig | ustyrtelige | ustyrtelige |
Значення та вживання
- svært stor
Приклад
- en ustyrtelig mengde
- særlig som adverb, brukt forsterkende:
Приклад
- være ustyrtelig rik;
- ustyrtelig komisk