Bokmålsordboka
uskiftet, uskifta
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| uskifta | uskifta | uskifta | uskifta |
| uskiftet | uskiftet | uskiftede | uskiftede |
| uskiftete | uskiftete | ||
Значення та вживання
som ikke er fordelt
Фіксовані вирази
- sitte i uskiftet bo(foreløpig) overta arven etter ektefelle uten å skifte (2, 5) med livsarvingene