Bokmålsordboka
unnlate
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å unnlate | unnlater | unnlot | har unnlatt | unnlat! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| unnlatt + іменник | unnlatt + іменник | den/det unnlatte + іменник | unnlatte + іменник | unnlatende |
Походження
omdannet av eldre dansk underlade; fra lavtysk underlatenЗначення та вживання
la være
Приклад
- unnlate å gi beskjed;
- opplevelsen unnlot ikke å gjøre inntrykk