Bokmålsordboka
blingse
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å blingse | blingser | blingsa | har blingsa | blings! |
| blingset | har blingset | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| blingsa + іменник | blingsa + іменник | den/det blingsa + іменник | blingsa + іменник | blingsende |
| blingset + іменник | blingset + іменник | den/det blingsede + іменник | blingsede + іменник | |
| den/det blingsete + іменник | blingsete + іменник | |||
Походження
beslektet med norrønt blígja ‘stirre’Значення та вживання
- i overført betydning: se feil
Приклад
- noen må ha blingset