Bokmålsordboka
uhørt
прикметник
однина | множина | ||
---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
uhørt | uhørt | uhørte | uhørte |
Значення та вживання
- som ikke er hørt
Приклад
- han kjøpte musikken uhørt;
- døm ingen uhørt!
- helt uvanlig;
Приклад
- oppleve en uhørt suksess
Приклад
- et uhørt påfunn;
- en uhørt påstand