Bokmålsordboka
torturere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å torturere | torturerer | torturerte | har torturert | torturer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| torturert + іменник | torturert + іменник | den/det torturerte + іменник | torturerte + іменник | torturerende |
Значення та вживання
mishandle noen fysisk eller psykisk for å tvinge dem til å tilstå, gi viktige opplysninger eller lignende;
utsette for tortur (1)
Приклад
- hun ble arrestert og torturert;
- torturere fanger