Bokmålsordboka
time 2, taime
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å taime | taimer | taima | har taima | taim! |
taimet | har taimet | |||
å time | timer | tima | har tima | tim! |
timet | har timet | |||
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
taima + іменник | taima + іменник | den/det taima + іменник | taima + іменник | taimende |
taimet + іменник | taimet + іменник | den/det taimede + іменник | taimede + іменник | |
den/det taimete + іменник | taimete + іменник | |||
tima + іменник | tima + іменник | den/det tima + іменник | tima + іменник | timende |
timet + іменник | timet + іменник | den/det timede + іменник | timede + іменник | |
den/det timete + іменник | timete + іменник |
Вимова
taimeПоходження
av engelsk time ‘tid’Значення та вживання
sette opp en tidsplan for hvordan et arrangement eller lignende skal avvikles
Приклад
- besøket var godt timet