Bokmålsordboka
tilta
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tilta | tiltar | tiltok | har tiltatt | tilta! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tiltatt + іменник | tiltatt + іменник | den/det tiltatte + іменник | tiltatte + іменник | tiltakende |
Значення та вживання
øke i omfang, grad, styrke eller lignende;
jamfør ta til
Приклад
- lønnsveksten tiltar;
- mishandlingen tiltok med årene
Фіксовані вирази
- tilta segskaffe seg (på urettmessig måte)
- tilta seg rettigheter en ikke har