Bokmålsordboka
tilnærme
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tilnærme | tilnærmer | tilnærma | har tilnærma | tilnærm! |
| tilnærmet | har tilnærmet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tilnærma + іменник | tilnærma + іменник | den/det tilnærma + іменник | tilnærma + іменник | tilnærmende |
| tilnærmet + іменник | tilnærmet + іменник | den/det tilnærmede + іменник | tilnærmede + іменник | |
| den/det tilnærmete + іменник | tilnærmete + іменник | |||
Фіксовані вирази
- tilnærme segbevege seg i retning av;
komme nærmere noe eller noen- tilnærme seg problemet på en hensiktsmessig måte;
- de har tilnærmet seg hverandre