Bokmålsordboka
telgje
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å telgje | telgjer | telgde | har telgd | telg! |
| telgjet | har telgjet | telgj! | ||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| telgd + іменник | telgd + іменник | den/det telgde + іменник | telgde + іменник | telgende |
| telgjet + іменник | telgjet + іменник | den/det telgjede + іменник | telgjede + іменник | telgjende |
| den/det telgjete + іменник | telgjete + іменник | |||
Походження
norrønt telgjeЗначення та вживання
hogge, spikke eller forme til noe med øks eller kniv
Приклад
- telgje et økseskaft;
- hun telgjet til lekesoldater;
- telgje med øks