Bokmålsordboka
tannkjøtt
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et tannkjøtt | tannkjøttet | tannkjøtt | tannkjøttatannkjøttene |
Значення та вживання
kjøtt som dekker den delen av kjeven som tennene sitter fast i
Приклад
- betent tannkjøtt;
- han blotter tannkjøttet når han snakker