Bokmålsordboka
synfaring
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en synfaring | synfaringen | synfaringer | synfaringene |
hunkjønn | ei/en synfaring | synfaringa |
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en synfaring | synfaringen | synfaringer | synfaringene |
hunkjønn | ei/en synfaring | synfaringa |