Bokmålsordboka
surne
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å surne | surner | surna | har surna | surn! |
| surnet | har surnet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| surna + іменник | surna + іменник | den/det surna + іменник | surna + іменник | surnende |
| surnet + іменник | surnet + іменник | den/det surnede + іменник | surnede + іменник | |
| den/det surnete + іменник | surnete + іменник | |||
Походження
norrønt súrnaЗначення та вживання
bli sur (1)
Приклад
- melka surner fort i varmen