Bokmålsordboka
substantivere
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å substantivere | substantiverer | substantiverte | har substantivert | substantiver! |
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
substantivert + іменник | substantivert + іменник | den/det substantiverte + іменник | substantiverte + іменник | substantiverende |
Значення та вживання
omdanne ord av en annen ordklasse til substantiv (for eksempel ‘skriving’ av ‘skrive’)