Bokmålsordboka
stump 1
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en stump | stumpen | stumper | stumpene |
Походження
norrønt stumpr, fra lavtysk; jamfør stompЗначення та вживання
- stykke av noe;bit, stubb
Приклад
- en kort stump av veien
- som etterledd i ord som
- hyssingstump
- sigarettstump
- veistump
- undre mersseil
Приклад
- få ris på stumpen
- brukt som kjælenavn, særlig i tiltale til barn
Приклад
- kom hit da, stumpen
Фіксовані вирази
- gå på stumpenerøyne hardt på
- i stumper og stykkeri veldig små biter;
i fillebiter- rive i stumper og stykker;
- berget ble sprengt i stumper og stykker
- redde stumpeneredde siste rest