Bokmålsordboka
stive
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å stive | stiver | stiva | har stiva | stiv! |
stivet | har stivet | |||
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
stiva + іменник | stiva + іменник | den/det stiva + іменник | stiva + іменник | stivende |
stivet + іменник | stivet + іменник | den/det stivede + іменник | stivede + іменник | |
den/det stivete + іменник | stivete + іменник |
Значення та вживання
- i forbindelsen
Приклад
- stive opp – kvikke, stramme opp;
- stive seg opp med et par drammer