Bokmålsordboka
stinke
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stinke | stinker | stinka | har stinka | stink! |
| stinket | har stinket | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stinka + іменник | stinka + іменник | den/det stinka + іменник | stinka + іменник | stinkende |
| stinket + іменник | stinket + іменник | den/det stinkede + іменник | stinkede + іменник | |
| den/det stinkete + іменник | stinkete + іменник | |||
Походження
fra lavtyskЗначення та вживання
Приклад
- det stinket av råtten fisk
- i overført betydning: virke motbydelig
Приклад
- selvros stinker
- i overført betydning: være veldig dårlig
Приклад
- laget har et forsvar som stinker