Bokmålsordboka
stimle
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stimle | stimler | stimla | har stimla | stiml!stimle! |
| stimlet | har stimlet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stimla + іменник | stimla + іменник | den/det stimla + іменник | stimla + іменник | stimlende |
| stimlet + іменник | stimlet + іменник | den/det stimlede + іменник | stimlede + іменник | |
| den/det stimlete + іменник | stimlete + іменник | |||
Походження
trolig av stime (2Значення та вживання
fare i klynge (1, 1);
danne klynge
Приклад
- stimle forbi;
- barna stimlet sammen rundt henne