Bokmålsordboka
stagnere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stagnere | stagnerer | stagnerte | har stagnert | stagner! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stagnert + іменник | stagnert + іменник | den/det stagnerte + іменник | stagnerte + іменник | stagnerende |
Походження
fra latin, av stagnum ‘stillestående vann’Значення та вживання
stoppe opp, gå i stå;
vise stillstand
Приклад
- utviklingen er i ferd med å stagnere;
- byens vekst har stagnert;
- han har stagnert som kunstner